بررسی روش های مختلف درمان کودکان دارای اختلال نقص توجه – بیش فعالی بر سلامت روان مادران

Authors

سید داود مفتاق

sd meftagh نورالله محمدی

n mohammadi آرش نجیمی

a najimi

abstract

چکیده زمینه و هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی روش های مختلف درمان اختلال نقص توجه – بیش فعالی (آموزش رفتاری مادر، خودآموزی کلامی به کودک و دارو درمانی) بر تغیرات سلامت روان مادران انجام پذیرفت. مواد و روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی 95 نفر از مادران دارای کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه – بیش فعالی به دو روش نمونه گیری چند مرحله ای و نمونه گیری تصادفی در دسترس انتخاب و در چهار گروه آموزش رفتاری مادران، خود آموزی کلامی به کودکان، دارو درمانی و گروه کنترل قرار گرفتند. از پرسشنامه سلامت عمومی (ghq) به منظور بررسی اثر مداخلات انجام گرفته استفاده گردید. همه گروه های مورد مطالعه پس از مداخله و 2 ماه پس از آن در مرحله پیگیری مورد ارزیابی قرار گرفتند. نرم افزار spss 15و آزمون اندازه های تکراری و آزمون تعقیبی بونفرونی جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: نتایج کاهش معناداری را در گروه های آموزش رفتاری مادران و دارو درمانی در مرحله ی پس آزمون (به ترتیب 04/0=p، 007/0=p) و پیگیری (002/0=p) نسبت به مرحله ی پیش آزمون نشان می دهد. نمرات شاخص سلامت روان در گروه دریافت کننده خود آموزی کلامی و گروه کنترل به کودکان حاکی از آن است که بین هیچ یک از مراحل سه گانه ارزیابی تفاوت معناداری وجود ندارد. نتیجه گیری: روش های آموزش رفتاری مادران و دارو درمانی، بکار گرفته شده در درمان اختلال نقص توجه- بیش فعالی کودکان سبب بهبود سلامت مادران می شود.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

تأثیر آموزش مدیریت استرس بر سلامت روان مادران دارای کودک مبتلا به اختلال بیش فعالی نقص توجه

مقدمه: بیش فعالی نقص توجه یکی از شایع‌ترین اختلالات روان‌پزشکی کودکان است. هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر آموزش مدیریت استرس به شیوه شناختی رفتاری بر سلامت روان مادران دارای کودک مبتلا به اختلال بیش فعالی نقص توجه بوده است. روش: در این پژوهش مداخله‌ای پنجاه و دو مادر کودک مبتلا به اختلال بیش فعالی نقص توجه به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. محیط انجام پژوهش درمانگاه تخصص...

full text

بررسی اثربخشی درمان نوروفیدبک بر افزایش میزان توجه کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش فعالی

چکیده: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان نوروفیدبک بر افزایش میزان توجه کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش‌فعالی بود. ﺭﻭﺵ ﺍﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻧﻴﻤﻪ ﺁﺯﻣﺎﻳﺸﻰ ﺑﺎ ﮔﺮﻭﻩ ﻛﻨﺘﺮﻝ ﻭ ﭘﻴﺶ ﺁﺯﻣﻮﻥ- ﭘﺲ ﺁﺯﻣﻮﻥ بود. جامعه آماری این پژوهش، شامل کودکان مبتلا به نقص توجه – بیش فعالی مراجعه کننده به مرکز مشاوره و خدمات درمانی روان پویا ودرمانگران بهجو بود که از بین آنها با توجه به ملاک های ورود نمونه‌ای به حجم 22 نفرانتخاب و...

full text

موثرترین نوع مدیتیشن در درمان اختلال بیش فعالی- نقص توجه

Abstract: The role of meditation in prevention and healing of mental illness is not negligible. For this purpose, various studies have tried to study the brain mechanisms involved in meditation. But the results have not been consistent enough. In this article we review what we have coherence on these results due to a variety of meditation and differences in the activation of different brain ...

full text

تأثیر روان نمایشگری بر مهارت‌های اجتماعی کودکان دبستانی با اختلال نقص توجه و بیش فعالی

مقدمه: اختلال نقص توجه/بیش فعالی شایع‌ترین اختلال رفتاری در کودکان است که سبب ایجاد مشکلات در توانایی‌های اجتماعی، تحصیلی، و زندگی خانوادگی فرد می‌شود. روان نمایشگری از جمله روش‌های روان درمانی مؤثر در درمان برخی از اختلالات روانی است. به همین منظور هدف پژوهش حاضر بررسی تآثیر روان نمایشگری بر مهارت‌های اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی بود. روش کار: پژوهش حاضر نیمه تجربی از نوع...

full text

مقایسه ی اثربخشی روش های مختلف درمان در اختلال نقص توجه- بیش فعالی کودکان

مقدمه: این مطالعه با هدف بررسی میزان اثربخشی و مقایسه ی سه روش درمانی آموزش رفتاری مادران، خودآموزی کلامی به کودک و دارو درمانی، در درمان اختلال نقص توجه- بیش فعالی کودکان انجام شد. روش ها: در این مطالعه ی نیمه تجربی، 51 نفر از دانش آموزان پسر مدارس ابتدایی شهر شیراز و مبتلا به اختلال نقص توجه– بیش فعالی که در مطالعه ی مقدماتی از میان 1760 دانش آموز مورد غربالگری، شناسایی شدند به صورت تصادفی در...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
مجله دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی

جلد ۴، شماره ۲، صفحات ۲۴۵-۲۵۱

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023